کد مطلب:30692 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
پس از هجرت پیامبر و دیگر نو مسلمانان (مهاجران) از مكه به مدینه كه پیروزی های نو بر كفار عرب روزافزون و اسلام در جزیرة العرب فراگیر شد، علی (ع) از نخستین دست اندكاران آموزش و رسیدگی به امر قضا (داوری) در بین مسلمانان شد، آموزشی كه از پیش محتوا و آداب آن از سوی پیامبر برای او بیان شده بود، علی (ع) خود در این زمینه گفته است: آنگاه كه رسول خدا (ص) می خواست مرا برای امر قضا در بین نو مسلمانان یمن به آن دیار بفرستند، آن حضرت را گفتم كه من جوانم و قضا نمی دانم، رسول خدا دست بر سینه ام نهاد و گفت: خدایا دلش را هدایت كن و زبانش را استوار گردان، ار آن پس به خدایی كه دانه را شكافت در قضا (داوری) بین دو تن هیچ شك نكردم.[1] و می دانیم كه داوری در بین نو مسلمانان در آن روزگار كه می بایست از آن پس عبادات، معاملات و احكام خود را بر پایه آئین جدید انجام دهند، نیازمند به ارشاد و آموزش از سوی آموزگاری فرزانه و دانشمند می بودند كه بر تمامی احكام جدید آگاهی داشته باشند.